آسیب‌شناسی برنامۀ آموزشی مقطع کارشناسی پیوسته مهندسی معماری از زاویه دید نیاز و اشتغال حرفه‌ای

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه معماری، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

10.22098/ael.2023.10931.1101

چکیده

یکی از معیارهای قضاوت در مورد اثربخشی آموزش معماری کشور، مناسب بودن کیفیت یادگیری افراد با توجه به محیط کاری رشته دانشگاهی آن‌ها است. این پژوهش درصدد فهم زمینه‌های اشتغال و توانمندی‌های متأثر از حوزه‌های دانشی و مهارتی است که هر جایگاه شغلی به‌تبع نیازهای موردنظر خود، مطالبه می‌نماید. بدین منظور نحوه چینش و برنامه‌ریزی دروس رشته معماری از منظر روابط آن‌ها با هر مهارت، حائز ارزش جهت بازنگری کیفی و کمی در برنامۀ مصوب آموزشی مقطع کارشناسی پیوسته این رشته‌ی دانشگاهی خواهد بود. بدین منظور نوشتار حاضر از منظر هدف یک پژوهش کاربردی و توسعه‌ای بوده که ماهیت توصیفی-تحلیلی دارا است و تحت روش کیفی و با رویکرد استدلال منطقی درصدد فهم ارتباط پارامترهای مؤثر در زمینه‌های متداول اشتغال فارغ‌التحصیلان معماری با دروس آموزشی مصوب رشته در مقطع کارشناسی پیوسته پیش می‌رود و برای این منظور از قیاس زوجی پارامترهای مهارتی - تخصصی اشتغال معماری و تحلیل سلسله مراتبی، جهت سنجش فراوانی دروس و فراوانی وزنی معیارها و درنهایت تجزیه‌وتحلیل آماری و استقرایی خود، بهره می‌برد. براین‌اساس برنامۀ آموزشی مصوب ابلاغی دارای بدنه‌ای صلب و غیر انعطاف‌پذیر بوده که ضمن عدم پاسخگویی در ایجاد زمینه‌های مؤثر بر تقویت توان مهارتی دانشجویان جهت ورود به حوزه‌های متنوع اشتغال به دلیل دید محوری خود، سبب اتلاف وقت دانشجو در حین تحصیل و یادگیری سرفصل‌هایی گردیده که مخاطب به میزان ارائه‌شده، از ایشان در محیط حرفه‌ای استفاده نمی‌نماید. از سویی دیگر فارغ‌التحصیلان برتر این نظام آموزشی در تشابه بسیار زیاد با یکدیگر از منظر آموخته‌های مشابه، رقابت زیادی در زمینه‌های محدودی دارند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Pathology of architectural engineering bachelor's education program with business needs assessment approach

نویسنده [English]

  • Ali Asgari
Assistant Professor of Architecture, Shahr-e-Qods Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

One of the criteria for public judgment on the effectiveness of contemporary architecture education in each country is the suitability of the quality of learning of people according to the work environment of their academic field. It is important to understand the fields of employment in the field of architecture. This issue helps that educational topics in the fields of knowledge and skills have a better fit with the job position. This concern requires qualitative and quantitative analysis both in the way of presentation and in lesson planning. This research, with a practical and developmental purpose and descriptive-analytical in nature, uses the qualitative research method with a logical reasoning approach. For this purpose, the researchers use a pairwise analogy of skill-specialized parameters of architectural employment and hierarchical analysis to measure the frequency of courses and the weighted frequency of the criteria. This point makes the program unable to be responsive to the environment and it is not one of the subjects in the curriculum required by the graduates. In addition, the educational rigidity has caused no change in architecture graduates. This competition is visible with the majority of graduates in limited fields.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Architecture education
  • Employment
  • Professional architecture
  • Business
  • University education

مراجع

Akbari, A. A., Javadipour, M., & Shabani Bahar, G. R. (2014). Analysis of the Effectiveness of Higher Education on the Issue of Youth Employment. Strategic Studies on Youth and Sports, 13(24), 75-94. (In Persian).
Akomaning, E. (2019). Improving student internship through collaborative curriculum design: Needs and context analysis to inform the design process. In Collaborative curriculum design for sustainable innovation and teacher learning (pp. 105-114). Springer, Cham.
Asgari, A. (2022). Modeling Flexible Architecture Education Using Semester-Centered Educational Planning. Andišnāme-ye Me’māri, 2(3), 81-100. doi: 10.30480/arcand.2022.4166.1022. (In Persian)
Asgari, A., Nasir Salami, S. M., Soltanzadeh, H., & Hashemzadeh Shirazi, H. (2020). An Analysis of Skills Priorities in the Architectural Education System at the Bachelor’s Degree (Comparative Study of the Top Ten Architecture Schools of Iran and the World). Armanshahr Architecture & Urban Development, 12(29), 125-140. doi: 10.22034/aaud.2020.102369.
Azizi, N. (2008). Examining the challenges and inadequacies of university education in the field of humanities, reflecting on students' opinions. ihej: Iranian Higher Education Journal, 1(2), 1-29.
Crysler, C. Greig. (1995). Critical pedagogy and architectural education. Journal of Architectural Education, 48(4), 208-217.  (In Persian).
Groat, L. N., & Wang, D. (2013). Architectural research methods. John Wiley & Sons Press.
Hadizadeh, M., khosravibabadi, A., Assareh, A., & Norouzzadeh, R. (2020). Designing a Competency-Based Curriculum in Higher VET Education (Case Study: University of Applied Sciences). Research in Curriculum Planning, 17(66), 1-21. doi: 10.30486/jsre.2020.1900348.1650. (In Persian)
Hafeznia, M, R. (2013). An Introduction to the Research Method in Humanities (total revision with additions), Tehran, SAMT Organization Press. (In Persian).
Hassanpour, Badiossadat, Nangkula Utaberta, and Adi Irfan Che Ani. (2013). Tutor-based approach toward sustainable architecture education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 102, 33-41.
Hearn, M. Fil. (2003). Ideas that shaped buildings. Mit Press.
Hojjat, I. (2012). Tradition and Innovation in Architecture Education., Tehran: University of Tehran Press. (In Persian).
Kameli, M., Azemati, H., & Ramazi, F. (2016). The role of architectural design knowledge in vocational rehabilitation of architectural engineers. Technology of Education Journal (TEJ), 10(4), 341-350. doi: 10.22061/tej.2016.555. (In Persian).
lalbakhsh, E., Ghobadian, V., & Azizi, S. (2020). New Model for Collaborative Education in Architectural Design in Iranian Universities. Journal of New Approaches in Educational Administration, 11(42), 317-338. (In Persian).
Mahdavipour, H., & Shariatrad, F. (2012). Professionalism of Architectural Graduates: the Role of Final Design Course. Soffeh, 22(4), 25-37. (In Persian).
Mahfar, M, Shahbazi, B. (2021). How to design and develop a higher education curriculum based on employment in the field of educational sciences. Journal of Psychological Studies and Educational Sciences, 7(58), 93-110. (In Persian).
Mahmoodi, A. S. M. (2013). a Step Towards Transformation in Educational Planning, Revision of Architectural Engineering Undergraduate Courses, University of Tehran, 5th Architecture Education Conference, Tehran. (In Persian).
Mirjalili, T. (2022). Assessment of Various Employable Skills of Female Graduates in the Field of Architecture at Yazd Girls Technical and Vocational College. Karafan Quarterly Scientific Journal, 18(4), 297-315. doi: 10.48301/kssa.2022.296750.1641. (In Persian).
Sedaghati, A., & Hojjat, I. (2019). A Comparative Study of Contiguous and Non-contiguous Master's Degree Courses in Architecture from Professors, Employers, and Graduates' Perspective in Iranian Context. Journal of Fine Arts: Architecture & Urban Planning, 24(4), 5-20. doi: 10.22059/jfaup.2018.255646.672002. (In Persian).
Shafiee, M., & Yazdanian, V. (2008). Concept Development of Industry-University Collaboration: From Practical-oriented to the Structural-Oriented Methods. Iranian Journal of Engineering Education, 9(36), 81-110. doi: 10.22047/ijee.2008.57. (In Persian).
Simoni, P., & Abbasi, M. (2022). Evaluation of Education According to the Perspective of Faculty Members and Students in Faculty of Architecture and Urban Planning, University of Art. Journal of Architecture and Urban Planning, 14(34), 5-24. doi: 10.30480/aup.2020.2886.1579. (In Persian).

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 14 خرداد 1401
  • تاریخ بازنگری: 22 تیر 1401
  • تاریخ پذیرش: 19 دی 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار